در میان فولادهای زنگ نزن آستنیتی نیز باید توجه داشت که فولادهای با آستنیت پایدار (مانند AISI 310) نسبت به فولادهایی که آستنیت ناپایدار دارند (مانند AISI 301 و AISI 304) در برابر تردی هیدروژنی مقاوم تر هستند. حتی گزارش شده است که حساسیت به تردی هیدروژنی AISI 301 نسبت به AL 29-4-2 (یک نوع فولاد زنگ نزن فریتی) بیش تر است. منظور از آستنیت ناپایدار یا نیمه پایدار، آن آستنیتی است که در صورت کار مکانیکی می تواند به فاز دیگری مشابه مارتنزیت تبدیل شود.
در مورد مقاومت به خوردگی، به طور کلی مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی بیش تر از فولاد زنگ نزن فریتی است، اما در اسیدهای آلی (organic) مانند فرمیک اسید (formic acid)، نرخ خوردگی فولادهای فریتی کم تر از آستنیتی است. در کاربرد، فولادهای نسوز که در دماهای بالا، نرخ اکسیداسیون کمی دارند معمولاً فریتی هست. فولادهای آستنیتی نیز در صنایع غذایی و به طور کلی محیط های اسیدی و احیایی بیشتر کاربرد دارد.
اطلاعات بیش تر و دقیق تر در فرصتی مناسب گذاشته خواهد شد.